5 اشتباه که به هنگام خرید کارت MicroSD باید از آن اجتناب نمود

خرید کارت MicroSD برای گوشی گیمینگ

چه از مموری کارت برای گوشی استفاده کنید یا برای دوربین و سایر گجت ها، این‌طور به نظر می‌رسد که خرید کارت MicroSD کار ساده ایست.

بااین‌حال در هنگام خرید آن  موارد زیادی وجود دارد که باید به آن‌ها توجه داشت. امکان این وجود دارد که شما به‌راحتی در این زمینه در دام مسائلی چون پول بیشتری پرداخت کردن، عملکرد ضعیف رم یا عدم کارایی آن گرفتار شوید. در این مقاله قصد داریم به اشتباهاتی که ممکن است به هنگام خرید کارتMicroSD گریبان گیرتان شود بپردازیم.

۱. خرید کارت‌های SD ناسازگار

بااینکه تمامی MicroSD ها در درگاهی به همین نام قرار می‌گیرند ولی ممکن است همه آن‌ها با این درگاه سازگار نباشند. 4 فرمت متفاوت به همراه استانداردهایی وجود دارند که سازگاری یک کارت را تعیین می‌کنند.

فرمت‌های SD، SDHC و SDXC سه فرمت اصلی هستند که احتمالاً با آن آشنا هستید. چهارمین فرمت SDUC است که در ژوئن 2018 معرفی شده و مدتی طول می‌کشد تا در دسترس قرار بگیرد. در هر فرمت عبارت SD بیانگر جزئیاتی مشابه است ولی همه‌ی این کارت‌ها به یک صورت کار نمی‌کنند. بنابراین، با نمونه قبلی خودشان سازگار نیستند؛و در نتیجه نمی‌توانید از کارت‌های جدید در سخت‌افزارهایی که از فرمت قدیمی پشتیبانی می‌کنند استفاده کنید.

در اینجا تفاوت بین فرمت‌ها حائز اهمیت است:

microSD تا 2 گیگابایت ظرفیت دارد و در هر درگاهی کار می‌کند.

microSDHC ظرفیتی بین 2 تا 32 گیگابایت دارد و در سخت‌افزارهایی که از SDHC و SDXC پشتیبانی می‌کنند، قابل‌استفاده است.

microSDXC ظرفیتی بین 32 گیگابایت تا 2 ترابایت دارد (اگرچه در زمان نوشتن اطلاعات، 1 ترابایت بزرگ‌ترین کارت در دسترس است) و با دستگاه‌هایی که از SDXC پشتیبانی می‌کنند سازگاری دارد.

microSDUC تا 128 ترابایت ظرفیت دارد و به دستگاه سازگار با این فرمت نیاز دارد.

در کنار بررسی  فرمت مموری کارت و سازگاری‌اش با دستگاهتان باید به نکات دیگری هم توجه کنید و آن‌ها را نیز مورد بررسی قرار دهید.

ظرفیت

اولین نکته این است که سخت‌افزارهایی که از درگاه MicroSDXC برخوردارند به‌طور خودکار از تمام ظرفیت های موجود برای این کارت‌ها پشتیبانی نمی‌کنند. به‌طور مثال سامسونگ گلکسی 9 تا 400 گیگابایت را پشتیبانی می‌کند. در این رابطه ضمانتی وجود ندارد که کارت 512 گیگابایتی شما هم در این درگاه کار کند.

اگر تصمیم دارید که از کارت‌های microSD برای جابجایی اطلاعات استفاده کنید باید مطمئن شوید که کامپیوتر شما از فایل سیستمی که رم با آن فرمت شده است پشتیبانی می‌کند. کارت‌های MicroSDXC به‌طور پیش‌فرض فرمتشان exFAT است. اکنون بیش از یک دهه است که ویندوز از این فرمت پشتیبانی می‌کند اما MacOS از ورژن 10.6.5 Snow Leopard  به بعد از این فرمت  پشتیبانی می‌کند.

سرعت فوق‌العاده بالا

فرمت‌های SDHC و SDXC از رابط باس با سرعت فوق‌العاده‌ای برخوردارند. مدار سریع‌تر به اطلاعات اجازه می‌دهد تا با سرعت بیشتری حرکت کنند. سه ورژن UHS وجود دارد:

  • UHS-I (با سرعتی تا 104 مگابایت بر ثانیه)
  • UHS-II (با سرعتی تا 312 مگابایت بر ثانیه)
  • UHS-III(با سرعتی تا 624 مگابایت بر ثانیه)

برای اینکه از عملکرد سرعت‌های بالاتر UHS ها استفاده کنید باید سخت‌افزارتان هم از آن پشتیبانی کند. کارت‌های حافظه‌ی UHS در درگاه‌های قدیمی هم کار می‌کنند ولی سرعت باس آن‌ها به 25 مگابایت بر ثانیه کاهش می‌یابد.

۲. انتخاب سرعت اشتباه

کلاس سرعت

کلاس سرعت، حداقل سرعت ثبت اطلاعات در یک کارت حافظه را به‌صورت مگابایت در ثانیه نشان می‌دهد.

  • کلاس ۲: حداقل ۲ مگابایت در ثانیه
  • کلاس ۴: حداقل ۴ مگابایت در ثانیه
  • کلاس ۶: حداقل ۶ مگابایت در ثانیه
  • کلاس ۱۰: حداقل ۱۰ مگابایت در ثانیه

نمایش سطح عملکرد پایه به شما کمک می‌کند تا بفهمید که آیا یک کارت موردنظر برای یک وظیفه‌ی خاص مفید است یا نه؛ اما به دلیل اینکه به حداکثر سرعت اشاره‌ای نمی‌کند به‌صورت فنی این امکان وجود دارد که کارت‌های کلاس ۲ در مقایسه با کارت‌های کلاس ۶ از سرعت بیشتری برخوردار باشند. به همین ترتیب نیز کارت‌های کلاس ۱۰، باوجوداینکه سرعت باس‌شان ۲۵ مگابایت بر ثانیه است، باید به‌طور قابل‌توجهی عملکردشان سریع‌تر باشد.

 کلاس سرعت فوق‌سریع

کلاس سرعت UHS یا فوق‌سریع، بیانگر حداقل سرعت ثبت اطلاعات برای microSD هایی که از UHS-I، II و III پشتیبانی می‌کنند است. ما هم به دلیل اینکه بعضی از کارخانه‌ها هر دو کلاس را روی کارت‌هایشان لیست می‌کنند، آن را به‌صورت جداگانه فهرست می‌کنیم. دو کلاس سرعت UHS ها به این صورت است:

  • U1 حداقل سرعت ثبت اطلاعات ۱۰ مگابایت بر ثانیه
  • U2 حداقل سرعت ثبت اطلاعات ۳۰ مگابایت بر ثانیه

کلاس اجرای اپلیکیشن

کلاس اجرای اپلیکیشن دارای حداقل سرعت پایدار ثبت اطلاعات به میزان ۱۰ مگابایت در ثانیه به همراه حداقل سرعت اتفاقی ثبت و خواندن اطلاعات، در هر ثانیه، در فعالیت‌های خروجی و ورودی است. این موضوع موجب ارائه‌ی سطح قابل قبولی از اجرا و ذخیره‌ی برنامه‌ها در کارت شما می‌شود. دو کلاس در این دسته‌بندی حاضر هستند:

  • A1 حداقل سرعت اتفاقی خواندنIOPS 1500 و حداقل سرعت اتفاقی ثبت 500 IOPS
  • A2 حداقل سرعت اتفاقی خواندنIOPS 4000 و حداقل سرعت اتفاقی ثبت IOPS 200

اگر به دنبال نصب برنامه‌های مختلف روی کارت SD خود هستید، کلاس اجرای اپلیکیشن را در نظر داشته باشید. البته این موضوع آن‌چنان ضرورتی ندارد چراکه کارت‌های بدون امتیاز A هم اگر بهتر نباشند از کیفیت برابری برخوردارند.

در کلاس سرعت ویدئو (Video Speed Class) برای سرعت ثبت متوالی حداقلی تنظیم‌شده است که این کار درگرفتن ویدئو ضرورت دارد. لازم به ذکر است که هرچقدر رزولوشن ویدئوی شما بالاتر باشد شما نیز به‌سرعت بیشتری نیاز دارید. برای ویدئو 6 کلاس وجود دارد:

  • V6 حداقل سرعت ثبت 6 مگابایت در ثانیه
  • V10 حداقل سرعت ثبت 10 مگابایت در ثانیه
  • V30 حداقل سرعت ثبت 30 مگابایت در ثانیه
  • V60 حداقل سرعت ثبت 60 مگابایت در ثانیه
  • V90 حداقل سرعت ثبت 90 مگابایت در ثانیه

سرعت امتیازی

باوجوداینکه اغلب کلاس سرعت بالاتر به عملکرد سریع‌تر منجر می‌شود و UHS ها کماکان سریع‌تر هستند، برخی از کارخانه‌ها اقدام به اعلام حداکثر سرعت برای محصولاتشان می‌کنند.

سرعت‌های مذکور به‌صورت مگابایت بر ثانیه است و به شما کمک می‌کند که سریع‌ترین کارت را انتخاب کنید. این سرعت‌ها بر اساس تست‌های تولیدکننده مشخص می‌شوند. بااین‌حال این امکان وجود دارد که کارخانه به موردی اشاره کند که بهترین عملکرد را داشته و در دنیای واقعی برای سایر موارد سناریوی مشابه رقم نخورد.

در عمل، فاکتورهای دیگری هستند که روی سرعت خواندن و ثبت تأثیرگذارند. به‌عنوان‌مثال اگر در حال کپی کردن فایل‌ها به سیستم خود هستید، مشخصات کامپیوترتان و حتی سرعت کابل USB مورداستفاده در تعیین سرعت نقش دارند.

سرعت نسبی

راه دیگری که شرکت‌های تولیدکننده از آن برای نشان دادن سرعت کارت‌های خود استفاده می‌کنند بازگشت به‌روزهایی است که در آن‌ها سی دی رایت می‌شد. میزان انتقال برای سی‌دی‌ها درگذشته 150 کیلوبایت در ثانیه بود. با پیشرفت درایوها عباراتی همچون 2x، 4x و 16x برای نشان دادن اینکه سرعتشان نسبت به گذشته چند برابر شده است مورد تبلیغ قرار گرفت.

شما هم با این سبک برچسب زدن در کارت‌های MicroSD مواجه خواهید شد. وقتی روی یک کارت 100x نوشته‌شده است معنایش این است که 100x150KBps که می‌شود 15 مگابایت بر ثانیه. لازم به ذکر است که این سرعت هم همان‌طور که پیش‌تر به آن اشاره شد در شرایط ایده آل به‌دست‌آمده است.

۳.  انتخاب کارت SD اشتباه برای یک هدف خاص

مهم است که به هنگام خرید یک کارت SD آن موردی را انتخاب کنید که کارایی موردنظرش بجا باشد. این بدین معناست که به دنبال کارتی بگردید که از سرعت و فضای بالایی برخوردار باشد نه اینکه لزوماً سریع‌ترین و پرظرفیت‌ترین کارت در بازار باشد.

اگر از کارت microSD برای ذخیره کردن برنامه‌ها روی تلفن هوشمند خود استفاده می‌کنید آن موردی را در نظر داشته باشید که دارای امتیاز کلاس اجرای اپلیکیشن (Application Performance Class) باشد؛ اما اگر دنبال کارتی برای گرفتن ویدئوهای 4k هستید، سرعت و گنجایش را در ارجحیت قرار دهید.

انجمن کارت‌های SD برای گرفتن ویدئوهای 4k کارت‌های مدل UHS Speed Class 3 )U3) یا بهتر از آن را پیشنهاد می‌دهد. برای گرفتن ویدئوهای Full HD کلاس 10 یا کلاس 6 مناسب به نظر می‌رسد. اگر سرعت ثبت کارتتان خیلی پایین باشد بعضی از فریم‌ها جا می‌مانند و طوری به نظر می‌رسد که انگار ویدئو تأخیر دارد.

برای عکاسی، برخی از کاربران ترجیح می‌دهند از چندین کارت استفاده کنند تا یک کارت با گنجایش زیاد چراکه با این کار خطر احتمالی از دست رفتن تمامی عکس‌ها با خراب شدن یک کارت کمتر می‌شود. اگر با فرمت RAW کار می‌کنید و با فایل‌های با حجم 50 مگابایت یا بیشتر سروکار دارید، سرعت‌های U1 و U3 برایتان مفید است. (اما حداقل به فرمت SDHC نیاز دارند) و در شرایطی که هنوز دارید دنبال کارت می‌گردید باید بدانید که فرقی بین یک کارت SD با حجم کامل و یک کارت microSD در آداپتور SD وجود ندارد. اگر دوربین شما فقط درگاه SD دارد هنوز می‌توانید از کارت MicroSD در آن استفاده کنید.

۴.  خرید کارت‌های microSD تقلبی

به نظر می‌رسد که اجتناب از خرید این کارت‌ها بر همگان روشن است ولی متأسفانه هر فردی ممکن است در دام خرید کارت‌های حافظه‌ی تقلبی بیافتد. اگر به هنگام خرید یک کارت حافظه‌ی برند از یک فروشنده نامعتبر با یک قیمت خیلی ارزان روبرو شدید بدانید امکان تقلبی بودن محصول وجود دارد.

کارت‌های تقلبی همان ظرفیتی که روی بسته‌بندی نوشته‌شده است را اعلام می‌کنند اما درواقع ظرفیتشان از آن مقدار بسیار کمتر است. شما وقتی به این موضوع پی می‌برید که کارتتان زود پر شود. از برنامه‌ی H2testw در ویندوز و کلید f3 در ویندوز و مک برای مطمئن شدن از اصل بودن کارتتان استفاده کنید.

۵. خرید از برندهای نامعتبر

همه‌ی ما فلش مموری داشته‌ایم که به‌یک‌باره بدون هیچ دلیل روشنی از فعالیت بایستد. در شرایطی هم که به کارت خود اعتماد دارید MicroSD ها بازهم خراب می‌شوند و با این اتفاق تمام اطلاعات شمارا با خود از بین می‌برند.

به همین دلیل خرید از برندهای بزرگ همیشه از خرید کارت‌هایی با برند بی‌نام، به سبب قیمت ارزان‌ترشان، بهتر است. شما می‌توانید از این کارت‌ها انتظار عملکردی بهتر، اطمینان بیشتر، استحکام و مقاومت در برابر شوک، آب و حتی اشعه‌ی ایکس داشته باشید. شما همچنین می‌توانید از امکاناتی همچون ضمانت مادام‌العمر و دسترسی به برنامه‌ی بازیابی هم برخوردار شوید.