راهنمای اورکلاک رم: چرا و چگونه رم خود را اورکلاک کنیم؟
به طور کلی یک حافظهی رم (RAM) با عملکرد کند، حتی در صورتی که سایر سختافزارها در حالت مطلوبی باشند بازهم باعث افت عملکرد سیستم خواهد شد. برای مثال، رایانه ای مجهز به پردازندهی Core i7 نسل پنجم که از حافظهی رم مناسبی بهرهمند است، بهتر از یک سیستم دارای پردازندهی Core i7 نسل ششم خواهد بود که از حافظهی رم با سرعت ۱۳۳۳ مگاهرتز استفاده میکند.

ارتقاء سرعت حافظهی رم سیستم، میتواند برای دسترسی به پتانسیل بالقوهی پردازندهی یک سیستم حرفه ای ضروری به نظر برسد. اگر شما می خواهید سیستمی با عملکرد سریع و متعادل داشته باشید، بهینه سازی RAM اجتناب ناپذیر است. این مقاله یک راهنمای دقیق برای اورکلاک رم است که در آن به برخی از موارد و مفاهیم پیشرفته مرتبط با این موضوع خواهیم پرداخت.
*در این متن تمرکز ما بر روی DDR3 و DDR4 خواهد بود.
از پارامترهای مورد نیاز مربوط به ماژول های حافظه می توان به نرخ کلاک و ولتاژ آن اشاره کرد. اگر حافظهی رم پیشرفته ای (high end) را خریداری کرده باشید، احتمال دارد که تنظیمات پیشفرض آن مطابق با مقادیر مندرج در تبلیغات آن نباشد. سازندگان گاهی اوقات مقادیر ابتدایی را تغییر می دهند تا عملکرد حافظه سیستم را در شرایط تنظیمات کارخانه ای مادر بورد بهبود به بخشند، بنابراین افزایش و ارتقاء عملکرد آن به عهده شماست. همچنین می بایست توجه داشته باشید که با افزایش کلاک پایه (BCLK) و اورکلاکینگ پردازنده، اورکلاک رم نیز به صورت خودکار اتفاق می افتد. بنابراین ممکن است برای داشتن عملکرد بهتر و پایدارتر، مجبور به تغییر فرکانس و تایمینگ حافظه شوید.

حتی در صورتیکه هردو نکته ذکر شده به نظرتان قانع کننده باشد، ممکن است باز هم نخواهید حافظه رم خود را اورکلاک کنید. سیستمهای دارای APU، به دلیل استفاده از حافظه سیستمی، مانند حافظهی (VRAM)، کارتهای گرافیک مجزا، اغلب از عملکرد حافظهی بهتری بهرهمند هستند. انجام بازی در سیستمی مجهز به پردازندهای که دارای موتور گرافیکی داخلی است، سرعت عملکرد بسیار سریعتری خواهد داشت. فرآیند هایی که شامل مجموعه دادهای چندبعدی بزرگ مانند محاسبات علمی، اجرای ماشین مجازی، پایگاههای داده و نرمافزارهای طراحی گرافیکی هستند، اولین کاندیدهای اورکلاکینگ رم است. حتی سیستمهای مخصوص بازی که دارای کارت گرافیک مجزا هستند، برای بازهای محبوبی مانند GTA V نیازمند اورکلاک رم هستند.
در آخر باید اعلام کنیم که اورکلاک رم، یکی از ارزانترین و سادهترین روش ها برای بهبود عملکرد سیستم است. انجام این کار به ویژه اگر بخواهید اندکی عملکرد سیستم را بهبود بخشید، به طور معمول نیازی به خنک کنندهی اضافی نخواهید داشت. همچنین، برای اورکلاک رم مجبور به خرید منبع تغذیهی (PSU) قدرتمند نخواهید بود.
چرا نمی خواهید به اورکلاک رم سیستم خود فکر کنید؟
احتمالا شما دلایلی مانند ناتوانی کنترلر حافظهی اصلی (IMC) پردازنده در افزایش سرعت یا تحمل ولتاژ و مصرف برق زیاد را در نظر دارید. در غیر این صورت، دلیلی برای امتحان نکردن اورکلاک رم وجود ندارد. اطلاعات و مقادیر برنامهریزی شده داخل EEPROM چیپ حافظه که به وسیلهی تولیدکنندگان قطعه وارد می شود، به این معنی است که سیستم همیشه قبل از وارد شدن مقادیر تنظیم شده توسط کاربر، به درستی لود شود. بنابراین ممکن است مراحل اولیه تنظیم اطلاعات سخت باشد.
سه راه اصلی برای شروع اورکلاک رم وجود دارد:
افزایش BCLK پلت فرم، دستور مستقیم افزایش سرعت حافظه و تغییر پارامترهای زمان و تاخیر. هر یک از این تغییرات ممکن است برای حفظ ثبات نیاز به افزایش ولتاژ ( VCCSA و VCCIO، در غیاب VTT، و همچنین ولتاژ DDR به خود تراشه حافظه) داشته باشد. مشابه اورکلاک کردن یک پردازنده، مقادیری که شما دستکاری می کنید، وابسته به یکدیگر هستند، و باید به صورت تکراری تنظیم شوند.
برای آشنایی با رم های اورکلاک ای دیتا کلیک کنید.
ثبت ديدگاه