آیا آی پی استاتیک از آی پی داینامیک بهتر است؟

آی پی استاتیک یا همان IP ثابت، آی پی آدرسی است که هیچ‌وقت تغییر نمی‌کند. همه کاربرها نیاز به آی پی استاتیک ندارند اما دانستن تفاوت بین آی‌پی‌های استاتیک و داینامیک (پویا) موجب می‌شود که بدانید چه زمانی بهتر است از آی‌پی‌های استاتیک استفاده کنید.

در زیر مثال‌هایی وجود دارد از موقعیت‌هایی که احتمالاً استفاده از آی پی استاتیک به کمک شما می‌آید:

-راه‌اندازی یک فایل سرور خانگی

-اضافه کردن یک روتر دوم در یک شبکه

-ایجاد دسترسی به یک کامپیوتر از بیرون شبکه

-فوروارد کردن پورت‌ها به یک دستگاه خاص

-به اشتراک‌گذاری یک پرینتر در شبکه

-وصل شدن به یک دوربین از بیرون از شبکه

استاتیک و داینامیک: چه معنایی دارند؟

موضوعاتی که در بالا به‌صورت خلاصه به آن‌ها اشاره شد، مفاهیمی بسیار ساده هستند. در اصل تنها تفاوت بین این دو، در این است که آی استاتیک هیچ‌وقت تغییر نمی‌کند درصورتی‌که دومی تغییر می‌کند. برای بیشتر مردم تغییر آی پی اهمیتی ندارد. اگر هیچ‌وقت آی پی خود را نمی‌دانید و هیچ‌وقت دلیلی برای ثابت نگه‌داشتن ای پی خود ندارید، پس یک آی پی داینامیک (پویا) نیاز شمارا برطرف می‌کند.

بااین‌حال، اگر شبکه و یا کامپیوتر شما به شیوه‌ای تنظیم‌شده است که دیگران در شبکه راحت‌تر به آن دسترسی داشته باشند و این شیوه کار شمارا به‌عنوان امین آسان‌تر کرده است، اگر یک آی پی آدرس ثابت بماند، پس آی پی استاتیک چیزی است که شما به آن نیاز دارید.

آی‌پی‌های استاتیک به‌صورت دستی توسط ادمین شبکه تخصیص داده می‌شوند. به‌عبارت‌دیگر، دستگاهی که دارای IP ثابت است، یک آدرس بسیار خاص (مانند 192.168.1.2) را در اختیار دارد و از این به بعد این آدرس تغییر نخواهد کرد.

از طرف مقابل آی پی آدرس‌های پویا به‌صورت غیر دستی اما خودکار توسط DHCP اختصاص داده می‌شوند.

IP استاتیک چه زمانی کارایی دارند؟

آی‌پی‌های ثابت برای دستگاه‌هایی موردنیاز است که باید به‌صورت مداوم به باید در دسترس باشند.

به‌عنوان‌مثال اگر کامپیوتری به‌عنوان یک سرور پیکربندی‌شده است- مثلاً سرور FTP و یا وب سرور- باید همیشه قابل‌دسترسی باشد. در این صورت استفاده از یک آی پی ثابت یک مزیت است چراکه کاربرها به‌صورت مداوم برای دانلود فایل نیاز دارند که به کامپیوتر شما دسترسی داشته باشند.

لازم به توضیح است که اگر به یک سرور آی پی داینامیک (پویا) اختصاص داده شود درصورتی‌که آی پی تغییر کند روتر متوجه نخواهد شد که کدام سیستم در شبکه سرور است درنتیجه ارتباطات دچار اختلال می‌شود.

همچنین گر می‌خواهید زمانی که در سفر هستید به کامپیوتر خود در منزل دسترسی داشته باشید و یا زمانی که در منزل هستید از فایل های کامپیوتر شرکتی خود استفاده کنید، استفاده از یک آی پی استاتیک این امکان را به شما می‌دهد که همیشه و از هرکجا این دسترسی ممکن است. بدون ترس از تغییر آی پی و مسدود شدن دسترسی شما.

در نظر داشته باشید که یک پرینتر به اشتراک گذاشته‌شده نیز نیاز به یک آی پی ثابت دارد. اگر در خانه و یا محل کار خود چاپگری دارید که دیگران هم نیاز به دسترسی به آن دارند باید از آی پی ای استفاده کنید که تغییر نکند. بدین ترتیب زمانی که تنظیمات لازم برای اتصال به پرینتر انجام شود به‌صورت نامحدود قابل‌استفاده خواهد بود چراکه آدرس هیچ‌وقت تغییر نمی‌کند.

دلایلی دیگر برای استفاده از آی پی استاتیک:

• نسبت به شرایطی که آی پی توسط DHCP اختصاص داده می‌شود کمی در برابر مشکلات امنیتی بهتر عمل می‌کنند.
• بعضی از تجهیزات شبکه از سرویس DHCP پشتیبانی نمی‌کنند.
• از تداخل احتمالی آی‌پی‌ها جلوگیری می‌کند.
• موقعیت دستگاه را مشخص می‌کند که نسبت به آی پی پویا کمی دقیق‌تر است.

چه زمانی نباید از آی پی استاتیک استفاده کرد؟

به دلیلی اینکه آی پی استاتیک باید به‌صورت دستی روی دستگاه تنظیم شود، در شرایطی که نیاز باشد روی تلفن همراه استفاده شود راه‌حل مناسبی نیست. این بدان معناست که به‌جای آنکه دستگاه‌ها به‌صورت خودکار از DHCP آی پی دریافت کنند، ادمین شبکه باید به‌صورت حضوری آی پی را تنظیم کند.

به‌عنوان‌مثال نباید روی یک تلفن همراه آی پی استاتیک تنظیم شود چراکه به‌محض اینکه این تلفن وارد شبکه بی‌سیم دیگری شود، ازآنجایی‌که آی پی در آن شبکه کار نخواهد کرد، این بدان معناست که فرد به اینترنت دسترسی نخواهد داشت.

در این شرایط استفاده از آی پی داینامیک راه‌حل بهتری است چراکه به‌راحتی راه‌اندازی می‌شود. DHCP به‌صورت خودکار با کمترین میزان دخالت موردنیاز اجازه می‌دهد تا دستگاه‌های همراه بین چندین شبکه بی‌سیم در حال رفت‌وآمد باشند.

استفاده از آی پی استاتیک در شبکه خانگی

استفاده از آی پی استاتیک در سازمان‌ها و شرکت‌ها متداول‌تر از شبکه‌های خانگی است. راه‌اندازی و استفاده از آی پی استاتیک چندان کار ساده‌ای نیست و گاهی نیاز به دانش تخصصی دارد.

بااین‌حال می‌توانید در خانه خود نیز از آن استفاده نمایید. هنگامی‌که می‌خواهید در شبکه خانگی و یا شبکه داخلی خود از آی پی استاتیک استفاده کنید باید این آی‌پی‌ها را از بازه‌ی IP Private انتخاب کنید که توسط پروتکل استاندارد اینترنت مشخص‌شده است.

• 10.0.0.0–10.255.255.255
• 172.16.0.0–172.31.255.255
• 192.168.0.0–192.168.255.255

در این محدوده هزاران آدرس IP متفاوت قرار دارد. ممکن است فکر کنید هر آی پی در این بازه را می‌توانید انتخاب کنید. این تصور نادرست است. برای انتخاب یک آی پی مناسب بر اساس دستورالعمل زیر باید پیش رفت:

• آی‌پی‌هایی که به 0 و 255 ختم می‌شوند قابل‌استفاده نیستند چراکه به‌صورت پیش‌فرض برای پروتکل‌های شبکه رزرو هستند.
• آی‌پی‌های ابتدایی این بازه‌ها را انتخاب نکنید، چراکه این آی‌پی‌ها معمولاً به روترها اختصاص پیدا می‌کند. این‌ها آی‌پی‌هایی هستند که معمولاً اول‌ازهمه توسط هکرها موردحمله قرار می‌گیرند برای نفوذ به شبکه شرکت.
• از آی‌پی‌های خارج از محدوده شبکه خود استفاده نکنید. برای اینکه محدوده‌ی آی پی  در همه شبکه در دسترس باشد باید subnet mask به‌صورت 255.0.0.0 روی همه دستگاه‌ها تنظیم شود.